9., 10. ve 11. Gunler: Bodrum Gunleri

9.Gün: Sene 2013 aylardan Mayıs günlerden Cumartesi 18'i

Anil'larin evdeki odamin terasindan manzara!

KH:

Motorla gezmek cok guzel ama yollardaki 1. Haftamizin sonunda Bodrum'da Anil'in ailesinin bize hatirlattigi sicak ev ortami ilac gibi geliyor. Cesit cesit zeytin yaglilar geliyor, sicak sicak ev yemekleri gidiyor, camasirlar yikaniyor.. Oyle ki Ozer Amca motorlari bile yikamis bir gece biz disaridayken. Tabi insanoglu rahata kolay alisir, gezimizin 3 gununu geciriyoruz Bodrum'da... Guzel dostlarla, aileyle, muhabbetle ve az biraz alkolle.

AA:

Akşamdan kalma olduğumuzu inkar etmiyoruz tabiki ama güzel bir kahvaltının ardından bu güneşli ve güzel günü sahilde değerlendirme fırsatını kaçıracak da değiliz. Mayo, check, havlu, check, güneş kremi ve aksesuarlar, check... Haydi o zaman hoppaaaa. Su serince(!) ama çok berrak ve az dalgalı. Keyifli yüzüşlerin ardından eve dönüp duşumuzu alıp dün sözleştiğimiz ve Emrah ve Çağla'nın eşliğinde katılacağımız harika akşam yemeği için hazırlanıyoruz. 

Seçtiğimiz mekan Gümüşlüğün girişindeki balıkçı. Geçen seneye kadar denizden yeni çıkmış balıkları taze taze satardı tezgahında. Bu sene ise pişirmeye ve harika masalar donatmaya başlamış. Hem leziz hem süper fiyat... Mezeler, muhabbetler derken gözüme karşı sandelyede dolaşan kocaman (gerçekten kocaman) bir örümcek ilişiyor... Tam da benden uzak olsun derkenn... Hemen geliyor üstüme tabi ben donup kalıyorum... Panik yapamıyorum, hareket de edemiyorum. Arka masadakilerde dahil bir anda herkes seferber oluyor üstümden bu dev örümceği çemkek için. Neyseki problemsiz bir şekilde onun için doğru yer olmadığımı anlayıp durduğu bir anda büyük bir cesaret örneği gösteren ruh eşim İnci çok klas bir sikkeyle sevgili dostumuzu doğasına yolluyor.

Redroof.

Emrah: "sen dur, senin agzina scicam" der. Dusunur ve baslar servise.  

Gecenin devamında örümceklerden yana bir sıkıntı yok artık ama Emrah barda bizi baya iyi ağarlıyor... Öyle ki aramızda hiç kimse ne gülmesini tutabiliyor ne de eve nasıl döndüğünü net hatırlıyor... 

Ne geceydi ama...

10.Gün: Sene 2013 aylardan Mayıs günlerden Pazar 19'u

AA:

"Önemli Not: Biraz ileri sarıyoruz... Ben bu satırları yazarken Haziranın 5i oldu. Şu anda işim gereği Irak-Erbil yakınlarında bir tepenin üstünde, medeniyetten birhayli uzaktayım. Bu olağanüstü gezimizi bitirip döneli çok oldu ama bu arada da çok şey oldu... Ben güzel ülkemi son bıraktığımda hatıralarımda Uzun Turkuvaz Rotamızın duyguları, bolca sevgi, mutluluk vardı içimde. Şimdi ise güzel ülkem iç savaşa sürükleniyor... Bir haftayı aşkın süredir ayaklanmalar ve çatışmalar var. Tanıdığım herkes sesimizi duyurmak için bir isyan bayrağı çekti ve gerçek bir demokrasinin peşine düştü. Ruh eşim, Sevdiceğim İnci de dahil olmak üzere tüm arkadaşlarım, ailem, tanıdıklarım kendini sokaklara attı. Biber gazlarına maruz kaldı... Daha kotusunu yaşanşar da oldu hatta... Ve ortalık hala durulmuş değil. Eski şiddettinde olmasada, halen kavgalar sürüyor."

KH:

"19 Mayis gibi anlamli bir gunde boyle bir sportif yolculukta olmamiz hos bir tesaduf. Bodrum'daki kutlamalar gece boyunca devam etti. Oradayken cok alisik oldugumuz bir ortam gibi geliyordu bana. Ayni ortami ilerleyen gunlerde Ankara'da da yasarken gaz yedigim videolari burada paylasmiyorum, yeri degil. Fakat sunu soylemeden de edemiyorum; bu videoyu simdi izlerken gozumun bir yerlerden cikacak olan toma'yi, atilacak olan gaz kapsulunu veya "geliyorlar" diye bagiran birini aramasi, yasadigimiz olaylarin psikolojimizi ne kadar etkiledigini gosteriyor. Soylenecek cok sey var ama yeri degil."

Daha boykot yoktu o zaman tabi.

UTR günlüklerine devam:

Bugun inci'nin bodrumdaki son günü. Dolayısıyla akşam onu uçağına uğurlamak için Bodruma gideceğiz. Dün gecenin ağırlığını üstümüzden atıkktan sonra bir sahil faslı yapıp kendimizi egenin sularına atyoruz. Hazırlanıp biraz da evde oyalanıp Bodrumun yolunu tutuyoruz. Burada sebzeli döner ve ayakta uyuklayan bir kedi bizi karşılıyor. İnciyi uğurladıktan sonra Bodrumda biraz daha vakit geçiriyoruz ve gün batmını sahilde güzel bir kafe de (Mado) sohbet ederek izliyoruz. Gümüşlüğe dönme vakti gelmiştir artık... Çok geç olmadan yatmalıyız lakin yarın bir tekneyle kendimizi akvaryum berraklığında sularda dalış yaparken bulacağız.

11.Gün: Sene 2013 aylardan Mayıs günlerden Pazartesi 20'si

AA:

Sabah erkenden kalıyoruz ve hızlı bir kahvaltının ardından tam vaktinde bizi bekleyen dalış teknesine ulaşıyoruz. Tarif edildiği gibi bulması da pek kolay oluyor çünkü tekne turuncu :)

İki farklı sakin koyda dalış yapacak Çağrı. Ben de bu harika sularda şnorkel keyfi ve teknede güneşlenme fırsatını kaçırmayacağım tabiki. 

O da ne! Tekneden biraz ekmek aıyoruz suya, bir anda yüzlerce ama abartısız yüzlerce irili ufaklı balıklar üşüşyor. Onlar karınlarını doyurma telaşındalar belki ama biz fotoğraf ve video çılgınlığına kapılıyoruz, onlarla beraber yüzüyoruz, dalıyoruz. Kendimizden geçip, harika bir günü daha geride bırakmış olarak limana dönüyoruz. 

O kadar yorgunuz ki, galiba eve dönüp, yarın yola çıkmak ve kendimizi özlediğimizi farketmeye başladığımız motorlarımızla vakit geçirmek için dinlenmeye çekeceğiz. Yatmadan önce bizim motorlar güzel bir kozmetik bakımdan geçiyorlar ve mis gibi yıkayıp, yağlayıp, geceye teslim ediyoruz onları da.

KH:

Berat'in babasinin yonlendirmesiyle gittigimiz "Eros Dalis Merkezi" teknesi ve Hakan abi, bana ozledigim dalis zevkini yasatiyor. Bodrum'da dalisa gidecek herkese siddetle tavsiye ederim. Kendisi de ekibi de bu sektorde gormeye aliskin olmadigimiz durustlukte ve titizlikte calisiyorlar. Keyfimiz oylesine yerinde ki gun boyu, is yerinden gelen o korkulan "hadi sahaya" telefonu bile moralimizi bozmaya yetmiyor. -...ve fakat saha Irak'ta oldugundan biraz mide bulandiriyor.- Moral bozmasa da en gec 25'inde gezimizi bitirmemiz gerektigi anlamina geliyor. Hesabimizi yapiyoruz. Kalan her gun surerek Kas'a kadar gidip oradan Ankara'ya gerekirse bir kosuda bile donmeye gozumuz aliyor. "Sorun yok" diyoruz, bu sozun gezinin kalani boyuncaki sloganimiz olacagindan habersiz...