2inci karar: “Kicim seleye degmeden once
malzemelerim tam takim hazir olacak.”
Solugu yakin arkadasim Anil'in yaninda
aliyorum. O zaman Istanbul'da mototas'ta calisiyor, babadan motorcu oldugunu
biliyorum. Alinacak malzemeleri tek tek gosteriyor. Ara ara kendi tecrubelerini
paylasiyor, paylasirken gozleri parliyor. Bu duygu baska hobilerim sayesinde asina
oldugum birsey, anlayabiliyorum. Elle tutulur ilk adimi atmanin mutluluguyla
Ankara'ya donuyorum. Daha eksik cok; ehliyet yok, motor yok. Sonraki 3 ay
kafamda kask, hevesle evin icinde dolasiyorum…
