15.Gun: Sene 2013 aylardan Mayis gunlerden Cuma 24'u

AA:

Kahvaltinin ardindan su anda blogumuzun kapak fotografi olan pozu da cektikten sonra yola devam ediyoruz. Anlatacak pek birsey ne yazik ki yok cunku ic anadoluda Ankara'ya dogru gidiyoruz. Tatil resmen bittigini hem gorsel hem pisiklojik olarak bize kanitliyor. 

KH:

Rahat sakin bir surusle Ankara'ya aksama dogru varip gezide yasadiklarimiz uzerinde dusunmek konusmak istiyoruz. Bilmedigimiz sey yolun bozuk satihlarlar ve insaatlarla dolu oldugu. Zor bela Ankara'ya variyoruz ufak bir gecikmeyle. Ablamin bizi karsilama heyecani, yorgunlugumuzla unuttugumuz cok onemli bir seyin farkina varmamizi sagliyor; 'yol bitti'. 

AA:

Ankaraya vardigimizda buyuk bir cosku ve sevincle Cagri'nin ablasi Selin bizi karsiliyor. Motorlari parkederken sitenin guvenligi 3000km yol yaptigimiz ogrenip bize 'abi niye motorla gittiniz ki? arabayla gitseydiniz ya! Haa boyle daha ekonomik oluyo dimi?' demez mi :D 

KH:

Geziyi Ankara'dan cikarak ben baslatmistim. Ertesi gun ablamin universiteden arkadasi Christoph'un da bize katildigi guzel bir kahvaltidan sonra Anil'i Istanbul'a, gezimizi bitirmeye ugurluyoruz. BMW'yi giderken arkadan gormeye aliskinim artik ama bu defa ben geride kalip el sallayan rolundeyim. BMW ve Anil otoparktan ayriliyorlar ve benim icin Uzun, Turkuvaz Rota sona eriyor.

AA:

Selin ve Cagrinin ismarladigi harika bir aksam yemeginin ardindan bu gunu de haketmis olarak bitiriyoruz. Bu gece Ankarada dinlenip yola tek basima devam ederek yarin İstanbul'da geziyi bitirecegim. 

Toz toprak icinde yorgun bir sekilde variyoruz Ankara'ya.

KH:

Bu gezinin esas amaci bu yolu yapmak degildi elbet. Zaten hicbir gezinin amaci sadece yol yapmak olmamali. Yaptigimiz yolun; surus tecrubesi, heyecan ve eglence olarak bize geri donusu yadsinamaz. Amma ve lakin, geri donup geziye baktigimda hatirimda kalanlar; tanistigimiz onlarca guzel insan ve onlarla paylastigimiz muhabbetler, karsilastigimiz zorluklari asmanin sevincleri, yol kenarlarindaki cikeklerin kokulari, aralarindan surdugumuz agac golgeleri ve gunlerce yanimizda bize eslik eden turkuvaz deniz oluyor. 

AA:

Gezi sonunda kendimizi; yorgun ama mutlu, yeni dostlar edinmis, harika anilar yasamis, yuzlerce kez kahkaha atmis, zaman zaman kufur etmis, neredeyse 3000km devirmis, bu dunyayi ve ulkemizi biraz daha cok sevmis olarak buluyoruz…

KH: -Bir sonraki geziyi nereye yapsak kardesim?

AA: -Yunanistan mantikli sanki.

KH: -Guzeelll...